Cecile ve ailesi uzun süren ve yorucu bir yolcuğun ardından tren istasyonuna varmışlardı.Güneş bütün ışıltısıyla sanki hep bugünü beklemiş gibiydi.Etraftaki çocuk sesleri bugünü daha da hoş kılıyordu.İşte yıllarca hep bugünü beklemişti...Eşsiz,büyüleyici bir okula giderken adım atılcak ilk yere...İstasyona...
Annesinin sımsıcacık elini sıkarcasına sımsıkı tutuyordu.Etraftaki kalabalığın içinde daha da ufak hissediyordu şimdi kendini...Gerçi yaşıtlarıda ondan farklı sayılmazdı.Arada istisnalarada rastlıyordu tabi...Annesinin zarif ellerini tutarken arkasına döndü ve babasına baktı.Büyük bir bavul elinde küçük kızını ve eşini takip ediyordu.Kafasıı çevirmeden oldukça parlak mavi gözlerini babasının gözlerine dikerek ona gülümsedi...Babası da ona aynı sıcaklıkla cevap verdi...Önüne döndü ve bilet almak için ilerledi...Gişenin önündeki sıra cadıların topuklu ayakkabı sesleri ile daha da çekilmez hale gelmişti...Küçüklüğünden beri beklemekten ve bekletilmekten hiç hoşlanmazdı zaten.Hele böyle günlerde daha uzun gelmişti o birkaç dakika...Babasının itelemesiyle,
"Eee...Şey ben bir tane 9/3 Çeyrek trenine bilet alabilir miyim lütfen?.."dedi gülümseyerek yaşlı adama...
Adam,"Buyrun,küçükhanım..."diyerek bileti uzattı.Biraz değişik bakıyordu nedense...İstemeyerekte olsa bu bakışlar karşısında gülümsedi kendi kendine...
Bilet işi de hallolmuştu...Hogwarts'a bir adım,bir adım daha yaklaşıyordu sanki her geçen dakika...Bileti ufak tefek çantasının içine attı.Trene doğru ilerlemeye başladılar hep birlikte...Trenin önüne vardıklrında ayrılma vakti gelmişti artık...İçindeki mutluluğun aksine hüzün dalgası geçti birden...Sonuçta bir sene boyunca onlardan ayrı kalacaktı.Ailesinden hiç bu kadar uzun süre ayrı kalmamış ufak bir kız çocuğu için oldukça zor dakikalara sayılırdı bunlar...
Annesine yaklaştı.Sıkıca sarıldı...Her zamanki sıcaklığının aksine buz kesmişti elleri sanki.Yüzüne gülümseyerek bakması içindeki endişeleride saklayamıyordu aslında...
"Kendine çok iyi bak tatlım...Sakın üşütme!Soğuk günlerde sıkı giyin...Derslerini iyi çalış...A unutuyordum.Bize mektup yollamayı sakın unutma...Seni seviyoruz..."dedi annesi...Dayanamayıp birkez daha sarıldı Angelina'nın sarı,uzun ve parlak saçlarını okşayarak...Annesinden ayrılıp,babasına yaklaştı...
"Yaramazlık yok küçükhanım...Anneni dediği gibi bize mektup yazmayı unutma kızım..."dedi kalın sesiyle babası...Sonra kulağına eğilip,fısıldadı...
"Kesinlikle Gryffindor istemiyorum senden!.."dedi dalga geçercesine...Fısıldasada annesi duymuştu bile...Kaşlarını çatarak kocasına baktı ve,
"Ahhh Roger!Kızımı rahat bırakmazsan kafanı yerinde bulamaycaksın..."dedi sinirle...Ama o da gülüyordu...
Trenin düdüğünün sesi istasyonda yankılanmaya balşamıştı artık...Gtime vakti gelmişti.Zorlukla bavulunu alıp,anne ve babasına el salladı...Onlarsız bir yıl,farklı bir yıl onu bekliyordu...Ve hayal ettiği yer...Hogwarts!..Tüm bu düşünceler içinde rene adım attı ve kendine bir kompartıman aramaya başladı...
Perş. Tem. 10, 2008 7:47 am
